Και πάλι δεν υπάρχουν χρήματα… για ΤΟΜΑ στον ΕΣ! Όπως φαίνεται η απόκτηση TOMA Brandley από τα αποθέματα του Αμερικανικού Στρατού “εξατμίζεται” γιατί κοστίζει πολύ. Η παραχώρηση 367 Μ2Α0 Brandley στον ΕΣ έχει εγκριθεί μεν από τις ΗΠΑ, αλλά το θέμα φαίνεται να “κολλάει” από ελληνικής πλευράς, γιατί απαιτούνται 2-3 εκατ. για κάθε όχημα, ώστε να ανακατασκευαστούν και να εκσυγχρονιστούν. Το κόστος φτάνει σχεδόν το 1 δις., το οποίο κανείς δεν φαίνεται να διαθέτει ή θέλει να διαθέσει.
Ωστόσο, η απόρριψη των Brandley από τον ΕΣ είναι μάλλον επιπόλαιη. Για ποιό λόγο τα Brandley θα πρέπει και να “εκσυγχρονιστούν”, δεν είναι κατανοητό. Καθώς ακόμα και αυτή η αρχική έκδοση του Bradley, ως έχει, απέχει όσο η ανατολή από την δύση σε σχέση με τα ελληνικά Μ-113 ως προς την προστασία και τον οπλισμό. Μιλάμε για ένα ελαφρύ άρμα μάχης, στην ουσία, απέναντι σε ένα θωρακισμένο «ταξί».
Η ανακατασκευή, από την άλλη μεριά, σημαίνει ότι τα Brandley έχουν μηχανικά προβλήματα (λόγω μακράς ακινησίας στην αποθήκευση) που όντως πρέπει να λυθούν. Και πάλι διερωτάται κανείς: γιατί να μην τα παραλάβουμε ως έχουν, και μετά σιγά-σιγά τα στρατιωτικά εργοστάσια του ΕΣ (που έχουν πραγματικά υψηλές ικανότητες) να μην αρχίσουν την επαναφορά τους σε λειτουργική κατάσταση;
Στην φάση που βρίσκεται ο ΕΣ, δεν έχει πλέον σημασία ο ρυθμός, για να επιτευχθεί η ανακατασκευή για το σύνολο των Brandley. Έστω και λίγα οχήματα να επαναλειτουργούν κάθε μήνα, θα προωθούνται στα μηχανοκίνητα τάγματα των μονάδων πρώτης γραμμής, και είναι βέβαιο ότι θα κάνουν αμέσως την διαφορά.
Οι σκέψεις για “εναλλακτική λύση”, αντί των Brandley, απόκτησης των οχημάτων στρατονομίας M1117 ή/ και των MRAP είναι παράλογες, διότι πως ελαφρά οχήματα προορισμένα για εσωτερική ασφάλεια και αντι-ανταρτικό αγώνα αντίστοιχα (δηλαδή εναντίον απειλών οπλισμένων με ελαφρά όπλα) θα εισέλθουν σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης, όπου θα δρουν αντιαρματικοί πύραυλοι, άρματα μάχης, ΤΟΜΑ με πυροβόλα και επιθετικά ελικόπτερα;
Τα όποια χρήματα είναι έτοιμος να δώσει ο ΕΣ για τα Μ1117 και τα MRAP καλύτερα να δοθούν για την αργή μεν αλλά σταθερή ενεργοποίηση των Bradley στην Ελλάδα.
Και, φυσικά, η επιστροφή στα Μ113 – έστω και στην πιο “σύγχρονη” μορφή (δηλαδή απλώς κινούνται καλύτερα από τα γερασμένα Μ-113 του ΕΣ…) – είναι επίσης άνευ ουσίας και αξίας.
Και κάτι άλλο. Γιατί ποτέ δεν εξετάστηκε η μετατροπή παλαιών αρμάτων μάχης σε ΤΟΜΑ, κατά το πρότυπο των ισραηλινών Achzarit; Υπάρχουν άλλωστε άρματα που “περισσεύουν” (έτσι και αλλιώς η επάνδρωση λόγω θητείας είναι αστεία… και η έλευση των εφέδρων θα γίνει “κατόπιν εορτής”), τα οποία θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ΤΟΜΑ , προσφέροντας προστασία όμοια με εκείνη των αρμάτων μάχης.
Δεν είναι ποτέ αργά, και εφόσον τα Brandley είναι ακριβά, καλό θα ήταν να εξεταστεί με ταχείες διαδικασίες η δυνατότητα να προχωρήσουμε σε ένα ελληνικό ΤΟΜΑ με ό,τι έχουμε. Και φυσικά η εμπειρία των Ισραηλινών συμμάχων μας θα ήταν ευπρόσδεκτη…