Οι διαδικασίες αλλαγής φορητού οπλισμού στον ΕΣ φαίνεται ότι προχωρούν, και όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι. Όπως σε όλες τις αγορές στρατιωτικού υλικού, η πολιτική παράμετρος θα βαρύνει περισσότερο από την… στρατιωτική. Ας θυμηθούμε ότι η ΠΑ την δεκαετία του ’80 (που θα γινόταν η “αγορά του αιώνα” για το νέο μαχητικό) ήθελε 120 F/A-18 (δηλαδή δικινητήρια, επειδή πετάμε κυρίως πάνω από θάλασσα, και με μεγάλη ακτίνα δράσης και πολεμικό φορτίο – για να “φτάνουν στην Κύπρο”). Ο Παπανδρέου αγόρασε 40 F-16 και 40 M-2000 για να ευχαριστήσει και τους δύο χορηγούς και συμμάχους (και η ΠΑ να μείνει μια τοπική δύναμη αεράμυνας… – χωρίς να φτάνει στην Κύπρο, και με δύο διαφορετικές υποδομές υποστήριξης, εκπαίδευσης, πυρομαχικών, τεχνικών…). Όλες γενικά οι αγορές αμυντικού υλικού έχουν γίνει με αυτό τον τρόπο – σε λιγότερο ή σε περισσότερο βαθμό, αλλά σίγουρα έτσι.
Τώρα για το νέο τυφέκιο – εκτός και αν μας προλάβει καμία ύφεση του 10+% και ανεργία του 25% που προβλέπεται… – οι επιλογές λογικά θα περιλαμβάνουν “όπλα που έχουν υιοθετηθεί από μεγάλους στρατούς και έχουν δοκιμαστεί και αποδείξει την αξία τους στο πεδίο της μάχης” (δεν είναι αυτολεξεί όπως γράφηκε σε διάφορα site, αλλά τα δύο στοιχεία και λόγια υπάρχουν στις σχετικές δημοσιεύσεις). Επομένως, και λογικά, θα πρέπει να υπάρχουν στην κορυφή της λίστας τα ΗΚ-416/ 417 και FN SCAR-L/H. Και τα δύο υιοθετημένα από πολλούς στρατούς και ειδικές μονάδες του ΝΑΤΟ και με πολεμική δράση σε πολεμικά πεδία κάθε είδους και συνθηκών εδώ και πολλά έτη.
Το σύστημα Μ16Α2/Μ4 περιέργως δεν φαίνεται (για την ώρα τουλάχιστον…) να περιλαμβάνεται στην λίστα! Αν και έχει υιοθετηθεί από τον Αμερικανικό Στρατό εδώ και 50+ έτη και άλλα κράτη (περιλαμβανομένων και ημών) και πολλές ειδικές μονάδες, είναι περίεργο που δεν λαμβάνεται υπόψιν. Μάλλον δεν εκπληρεί το δεύτερο σκέλος της βασικής απαίτησης: την αξιοπιστία. Ο Αμερικ. Στρατός πάει για νέο όπλο, όλες οι ειδικές μονάδες του ΝΑΤΟ και όχι μόνον έχουν περάσει στα ΗΚ416/417 και FN SCAR-H/L, και το USMC έχει υιοθετήσει το Μ27 (μια έκδοση του ΗΚ416). Αυτά λένε πολλά για το οπλοσύστημα Μ16…
Και είμαστε στρατηγικοί σύμμαχοι με το Ισραήλ. Τώρα τι σχέση έχει αυτό με το νέο τυφέκιο; Μεγάλη… Να θυμίσουμε ότι η Κύπρος (με πολύ στενή στρατηγική σχέση με το Ισραήλ) ακύρωσε μια μεγάλη παραγγελία τυφεκίων FN SCAR και πολυβόλων Minimi για την Εθνική Φρουρά (μόνον ο Λόχος Ειδικών Αποστολών πρόλαβε να πάρει), για να αγοράσει Tavor 5,56. Και μαζί με αυτό τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών 5.56, που θα αντικαταστήσουν κάτι “βουνά” φυσιγγίων 7,62x51 (των G3) και 7,62x39 (των ανατολικών εκδόσεων τύπου Καλάσνικοφ).
Όπως αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, το Tavor 5,56 είναι ένας πολύ ισχυρός υποψήφιος, ασχέτως άλλων κρίσιμων στρατιωτικών παραμέτρων. Και ναι. Αν το πάρουμε, θα πρέπει και εμείς να ξοδέψουμε μερικά δεκάδες εκατομμύρια για να δημιουργήσουμε νέα αποθέματα φυσιγγίων 5,56 για όλο τον στρατό. Σε μερικά έτη; Ίσως, θα δούμε, μπορεί. Βέβαια υπάρχει και το Tavor 7, σε 7,62x51. Έχει παραχθεί σε μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες κομμάτια για την ιδιωτική αγορά όπλων – κυρίως στις ΗΠΑ. Μια τέτοια επιλογή θα ησύχαζε όσους ανησυχούν στον ΕΣ για το τεράστιο απόθεμα φυσιγγίων 7,62x51 που διαθέτουμε, και δεν θα χρειαζόταν να παράγουμε νέες τεράστιες ποσότητες… Το μη χείρον βέλτιστον!
Τώρα, βέβαια, κανένα από τα δύο Tavor δεν έχει σοβαρά πολεμικά εχέγγυα. Το δεύτερο σίγουρα δεν έχει πολεμήσει. Το πρώτο έχει χρησιμοποιηθεί σε ασκήσεις του Ισραηλινού στρατού, σε επιχειρήσεις κατά διαδηλωτών, τρομοκρατών στην Γάζα και την Δυτ. Όχθη, ίσως και σε μερικές επιχειρήσεις των Τριτοκοσμικών στρατών που το έχουν αγοράσει σε μικρές ή μεσαίες ποσότητες (για χρήστες δείτε στην wikipedia) χωρίς να γνωρίζουμε συγκεκριμένα στοιχεία απόδοσης.
Όσο για την αναβάθμιση του G3 δεν ακούγεται κάτι, αν και έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά από επίσημους και ανεπίσημους κατά καιρούς, και έχουν υπάρξει κάποια μοντέλα σε μονάδες. Δεδομένης της οικονομικής κρίσης επάνω στην οικονομική κρίση, τίποτε δεν αποκλείεται.
Πέραν από το θέμα της επιλογής του όπλου, τίθεται ωστόσο και αυτό του διαμετρήματος. Μια σοβαρή παράμετρος επιλογής είναι η προαναφερθείσα: ο ΕΣ έχει τεράστιο απόθεμα φυσιγγίων 7,62×51, και θα ήταν υπέρογκα δαπανηρή η αντικατάστασή του με 5,56. Αλλά ας προχωρήσουμε σε μια ακόμη πιο ουσιώδη παράμετρο: το 5,56 έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό τόσο σε αποστάσεις μάχης Close Quarters Battle/ Combat, όσο και σε μεσαίες αποστάσεις εμπλοκής, ήτοι μέχρι τα 300-400 μέτρα. Το γιατί αναλύεται διεξοδικά σε άρθρο μας στο site στον σύνδεσμο http://www.hellenicdefence.gr/m-16-m4-5-56×45-syndyasmos-katastrofis/
Αυτά για την ώρα, και βλέπουμε πως θα εξελιχθεί η όλη υπόθεση.