ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΝΕΟΥ ΤΥΦΕΚΙΟΥ ΕΣ

Σοβαρά ερωτήματα εγείρονται από μια είδηση της ιστοσελίδας ptisidiastima.com σχετικά με την εν εξελίξει προσπάθεια του ΕΣ να αντικαταστήσει τον φορητό οπλισμό του και συγκεκριμένα το βασικό τυφέκιο G3A3/A4 7,62×51. Σύμφωνα με την γνωστής εγκυρότητας σελίδα (που συνοδεύει το αγαπητό και παλαίμαχο περιοδικό ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ):

“Ανάμεσα στα υποψήφια όπλα βρίσκονται και τα ισραηλινά Tavor 7 και Tavor X95. Τα δύο όπλα δεν διαφέρουν ουσιαστικά μεταξύ τους, καθώς το πρώτο έχει διαμέτρημα 7,62x51 και το δεύτερο 5,56x45. Βέβαια η αγορά του πρώτου θα σημαίνει πως ο ΕΣ δεν μπορεί να “ξεφύγει” από το σύνδρομο του 7,62, αλλά προφανώς γνωρίζουν καλύτερα οι επιτελείς από εμάς. Αντίτυπα των δύο όπλων βρίσκονται στην Ελλάδα και δοκιμάζονται σκληρά προκειμένου να βαθμολογηθούν για το πρόγραμμα Εθνικού Τυφεκίου. Το Χ95 είναι κάπως γνωστό στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καθώς υπάρχουν μικρές ποσότητες σε Ελλάδα και Κύπρο. Δεν θα αναφερθούμε περισσότερο στα τεχνικά χαρακτηριστικά του όπλου, παρά μόνο στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο όπλο, που με τα μέχρι στιγμής επιχειρησιακά δεδομένα δείχνει να είναι εξαιρετικά αξιόπιστο και με απροβλημάτιστη λειτουργία”.

Επί αυτών των πληροφοριών – που πιθανότατα προέρχονται από πηγές του ελληνικού “Πενταγώνου” – έχουμε να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις, αλλά κυρίως μερικά κρίσιμα ερωτήματα.

1. Πως γίνεται να αξιολογείται (“να δοκιμάζεται σκληρά”) ένα τυφέκιο ΠΡΙΝ ΚΑΝ προκηρυχθεί επισήμως ο διαγωνισμός για το νέο τυφέκιο του ΕΣ;

2. Πως γίνεται να αξιολογείται ένα τυφέκιο χωρίς να έχουν εκδοθεί από την ΓΔΑΕΕ οι απαραίτητες – όπως προβλέπεται από τον νόμο – Request For Information (RFI) και Request For Proposal (RFP) εκ των οποίων η πρώτη ζητά εκ μέρους του ενδιαφερόμενου κράτους – υπηρεσίας ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ από τις εταιρείες για το οπλικό σύστημα που ενδιαφέρεται, ενώ η δεύτερη ζητά τις ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ των εταιρειών για το οπλικό σύστημα με βάση τις ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ, ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ και τις ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ που καθορίζονται λεπτομερώς. Να θυμίσουμε την εξαιρετική RFP για τον διαγωνισμό των τυφεκίων ελεύθερου σκοπευτή .338 των Ειδικών Δυνάμεων, που αναρτήθηκε στο “Διαύγεια” και περιέχει λεπτομερέστατα τις απαιτήσεις για τα τεχνικά χαρακτηριστικά, τις επιδόσεις αλλά και τα παρελκόμενα και συνοδευτικά εξαρτήματα του όπλου. Στην περίπτωση του… “Εθνικού” Τυφεκίου δεν έχει υπάρξει ακόμα τίποτα από αυτά. Και, ωστόσο, ένα συγκεκριμένο όπλο έφτασε στην Ελλάδα και αξιολογείται; Πως είναι δυνατόν να εκδώσαμε μια σειρά από πολύ λεπτομερείς και σκληρές προδιαγραφές, – τηρώντας ΟΡΘΑ τα προβλεπόμενα – για ένα πρόγραμμα που αφορά 219 τυφέκια,  και ταυτόχρονα μαθαίνουμε ότι ένα πιθανό πρόγραμμα συμπαραγωγής που αφορά εκατοντάδες χιλιάδες όπλα και θα δεσμεύσει τις ΕΔ για δεκαετίες διεξάγεται “στα μουλωχτά” (;).

3. Η αναφορά ότι τα Τavor 7 και Tavor Χ95 “βρίσκονται ανάμεσα στα υποψήφια όπλα” αφήνει ένα κενό και ένα ερώτημα: ποιά είναι τα υπόλοιπα υποψήφια όπλα; Αν η ιστοσελίδα πληροφορήθηκε για το Tavor δεν έμαθε ποιά είναι τα άλλα; Και πόσα είναι αυτά; Εν τέλει, ποιά είναι τα διαγωνιζόμενα και υποψήφια όπλα; Υπάρχει λίστα και προσφορές; Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, καμία ξένη εταιρεία (και μιλούμε για οίκους που κυριαρχούν στις επιλογές του συνόλου των ΝΑΤΟϊκών διαγωνισμών) δεν έχει κληθεί να στείλει προσφορές και δείγματα στην Ελλάδα.

4. Πότε θα δοκιμαστούν τα υπόλοιπα υποψήφια όπλα; Η διεθνής πρακτική είναι όλα τα όπλα να αξιολογούνται ταυτόχρονα, ώστε να υπάρχει και η σχετική άμεση σύγκριση, και όχι το καθένα μόνο του. Δεν νοείται “δοκιμή και αξιολόγηση” με μόνο 2 εκδοχές του ιδίου υλικού και από την αυτή και μόνη πηγή. Αν ακολουθείται τέτοια διαδικασία θα είναι τουλάχιστον περίεργη.

5. Η διαφορά τυφεκίων 7,62x51 και 5,56x45 είναι τεράστια. Δεν μπορείς να συγκρίνεις δύο όπλα με εντελώς διαφορετικά βάρη, επιδόσεις, τερματικά βαλλιστικά αποτελέσματα, διατρητικότητα βολίδων, και πολλά άλλα. Ή θα συγκρίνουμε μεταξύ τους όπλα 7,62x51 ή όπλα 5,56x45. Αν όμως όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο μάλλον οι υπεύθυνοι του προγράμματος δεν έχουν ξεκαθαρίσει ποιό διαμέτρημα θα έχει τελικά ο ΕΣ. Και τότε πως γίνεται ήδη αξιολόγηση τυφεκίων; Πρώτα επιλέγεται το διαμέτρημα, βάσει των τακτικών αναγκών και προδιαγραφών που θέτει ένας στρατός, και μετά το όπλο που θα φέρει το διαμέτρημα. Ή θα πάμε σε μια μεικτή σύγκριση διαμετρημάτων και όπλων – μια γιγαντιαία προσπάθεια που απαιτεί εκατοντάδες χιλιάδες φυσίγγια ειδικά μηχανήματα μέτρησης και πολύ μα πολύ χρόνο…

6. Η φράση ότι τα Tavor “δοκιμάζονται σκληρά” δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, εκτός και αν κάποιοι στον ΕΣ έχουν πάρει τα ισραηλινά όπλα και ρίχνουν στο βρόντο για να διασκεδάζουν (πράγμα το οποίο ούτε πιστεύουμε, ούτε ευχόμεθα). Θα παραπέμψουμε στα πρωτόκολλα και τις διαδικασίες του ΝΑΤΟ, τα οποία ορίζουν συγκεκριμένες δοκιμασίες και τεστ με βάση τις αυστηρές προδιαγραφές που απαιτούν την πυροδότηση σε διάφορες συνθήκες (το όπλο λασπωμένο, παγωμένο, υψηλές θερμοκρασίες, πτώση από ύψος, κ.λπ.) δεκάδων χιλιάδων φυσιγγίων από το συγκεκριμένο όπλο.

7. Τι εννοείται με την φράση “σύνδρομο 7,62”; Αλλά όταν δεν γίνεται αντιληπτή η διάκριση ανάμεσα σε δύο εντελώς διαφορετικά διαμετρήματα, δεν πρέπει να απορεί κανείς για τίποτα…

8. Το X95 ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ στην Ελλάδα (πλην των τεμαχίων που η ιστοσελίδα λέει ότι έχουν αφιχθεί). Υπάρχει στην Κύπρο και όχι σε μικρές αλλά σε μεγάλες ποσότητες, καθώς το X95 επιλέχτηκε χωρίς διαγωνισμό ως το νέο τυφέκιο τόσο του Πεζικού όσο και των Ειδικών Δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς (πλήν του ΛΕΑ που παρέλαβε FN SCAR Mk16). Στην Κύπρο αυτό ήταν αποτέλεσμα πολιτικής άνωθεν παρέμβασης, η οποία ελήφθη “ξαφνικά”, προφανώς ως ανταμοιβή του Ισραήλ για την πολιτική του στο ενεργειακό θέμα της Μεγαλονήσου. Να σημειωθεί εδώ ότι για τον λόγο αυτό στην Κύπρο ακυρώθηκε μια παραγγελία για τυφέκια FN SCAR τα οποία είχαν επιλεγεί ως νέος οπλισμός των Ειδικών Δυνάμεων.

9. Δεν υπάρχουν “μέχρι στιγμής επιχειρησιακά δεδομένα” που δείχνουν ότι το Tavor είναι “εξαιρετικά αξιόπιστο και με απροβλημάτιστη λειτουργία”, καθώς το όπλο στα χέρια των Ισραηλινών στρατιωτών δεν έχει λάβει μέρος σε κάποια μεγάλη και μακροχρόνια σύρραξη, αλλά μόνον σε ασκήσεις και αψιμαχίες με τρομοκράτες και διαδηλωτές. Συγκεκριμένα, το Χ95 επιλέχθηκε από τον Ισραηλινό στρατό το 2009, για να ακολουθήσουν τα επόμενα έτη οι παραδόσεις. Πιθανόν να “πολέμησε” στην επιχείρηση Pilar of Defence (Νοέμβριος 2012) διάρκειας 8 ημερών εναντίον ατάκτων στην Λωρίδα της Γάζας. Και ίσως στην επιχείρηση Protective Edge (Ιούλιος-Αύγουστος 2014) επίσης εναντίον ατάκτων στην Λωρίδα της Γάζας. Αυτό δεν λέγεται επιχειρησιακά δοκιμασμένο όπλο, όπως θα μπορούσε επί παραδείγματι να λεχθεί για το ΗΚ-416/417 ή το SCAR-L/H, που “πολεμούν” από το 2004 μέχρι σήμερα στα χέρια των περισσοτέρων SOF και μονάδων πεζικού του ΝΑΤΟ σε κάθε είδους πεδίο μάχης (αστικό, έρημος, ζούγκλες, όρη). Αξίζει δε να σημειωθεί ότι οι Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων του Ισραήλ χρησιμοποιούν κατά κόρον ξένα όπλα, όπως αραβίδες Μ4 και πιστόλια Glock17, αντί για τα “τοπικά προϊόντα”. Το δε Tavor 7 απλά δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη. Δεν έχει αγοραστεί από κάποια δύναμη (όχι μόνο εντός του ΝΑΤΟ, αλλά οπουδήποτε). Μόνο κάποια αντίτυπα της πολιτικής του έκδοσης έχουν πωληθεί σε συλλέκτες σε Καναδά και ΗΠΑ. Αμφιβάλλουμε αν υπάρχει καν σειριακή γραμμή παραγωγής για αυτό το τυφέκιο, που εμφανίστηκε μόλις το 2017 και δεν το χρησιμοποιεί ούτε η χώρα που το κατασκευάζει…