Μόνον τρεις εταιρείες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό του ΕΣ με σκοπό την απόκτηση 119 τυφεκίων ελεύθερου σκοπευτού σε διαμέτρημα .338 Lapua Magnum για τις Ειδικές Δυνάμεις: η ισραηλινή IWI, με το DAN .338, η βρετανική Steel Core Designs, με το Cyclone MSR, και η Barrett Firearms με το MRAD. Το μυστήριο είναι η απουσία ή μάλλον η απόσυρση δύο μεγάλων ονομάτων στην αγορά όπλων ελευθέρων σκοπευτών: της βρετανικής Accuracy International (ΑΙ) και της φιλανδικής SAKO.
Να σημειώσουμε ότι η ΑΙ είναι η εταιρεία με τα περισσότερο αγορασμένα όπλα ελεύθερου σκοπευτή στον κόσμο, που εξοπλίζουν κορυφαίες μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων, όπως η SAS, SBS, Delta Force, SEAL, Seal Team Six, κ.λπ. Δηλαδή, προτιμούνται ή συνυπάρχουν παράλληλα με όπλα εγχώριας κατασκευής, όπως στην περίπτωση των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ (USSOF), των οποίων η χώρα διαθέτει μερικές από τις καλύτερες εταιρείες όπλων ελευθέρων σκοπευτών, ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ποιότητας αλλά και της αξιοπιστίας των όπλων της ΑΙ, σε κάθε είδους πεδίου μάχης και απαιτήσεων.
Μετά από σχετική έρευνα μάθαμε μια παράξενη ιστορία που μάλλον σχετίζεται με την απουσία της ΑΙ από τον διαγωνισμό. Ο Έλληνας εκπρόσωπος της εταιρείας θέλησε να πραγματοποιήσει μια προκαταρκτική παρουσίαση του τυφεκίου της ΑΙ (πιθανώς του ΑΜΧC) στον ΕΣ και συγκεκριμένα στις Ειδικές Δυνάμεις. Το αίτημα του έγινε δεκτό και του παραχωρήθηκε χώρος μέσα στην Σχολή Αλεξιπτωτιστών κατόπιν καταβολής ενός αντιτίμου 600 ευρώ. Μια ειδική απαίτηση που πρόβαλλαν οι υπεύθυνοι του προγράμματος ήταν η εταιρεία να έχει έτοιμα δύο πλήρη όπλα για να προωθηθούν εντός 24 ωρών σε μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων σε οποιοδήποτε μέρος της ελληνικής επικράτειας, σε περίπτωση καταστροφής κάποιου τυφεκίου.
Η ΑΙ θεώρησε την απαίτηση υπερβολική, καθώς ούτε η SAS δεν είχε προβάλλει τέτοιες απαιτήσεις, και σίγουρα δύο όπλα που δεν έχουν αγοραστεί να περιμένουν στις αποθήκες μιας εταιρείας, μήπως κάποια στιγμή τα χρειαστούν οι Έλληνες, ήταν παράξενο για τα ξένα τουλάχιστον δεδομένα. Αυτό μάλλον θα έπρεπε να αποτελεί πρόβλεψη-σχεδιασμό των Ειδικών Δυνάμεων (δηλαδή αγορά μερικών επιπλέον εφεδρικών όπλων). Παρόλα αυτά, ο Έλληνας εκπρόσωπος πρότεινε την αγορά από τον ίδιο δύο όπλων, τα οποία θα περιμένουν κλειδωμένα στην αποθήκη του, ώστε αν χρειαστεί αντικατάσταση κατεστραμμένου τυφεκίου, το καινούργιο να βρίσκεται εντός 5 ωρών σε οποιοδήποτε σημείο στην Ελλάδα. Ωστόσο, δεν έλαβε καμία απάντηση, αν η εναλλακτική του πρόταση γίνεται αποδεκτή.
Η απουσία της ΑΙ, ωστόσο, ίσως δεν σχετίζεται αποκλειστικά με αυτή την ατυχή ή παράξενη ιστορία. Άλλωστε, το παράδειγμα απόσυρσης της πασίγνωστης ΑΙ ακολούθησε η επίσης πασίγνωστη για την ποιότητα και αξιοπιστία των όπλων της SAΚO, που επίσης είναι από τους μεγαλύτερους πωλητές τυφεκίων ελεύθερου σκοπευτή στον κόσμο. Στην απόφασή τους αυτή πιθανώς συνετέλεσαν και δύο άλλοι παράγοντες: πρώτον, μια λανθάνουσα εκ προοιμίου προτίμηση στο τυφέκιο MRAD της Barrett, και δεύτερον η συμμετοχή του ισραηλινού DAN .338 της IWI, υπό το βάρος μιας κολοσσιαίας αναμενόμενης συμφωνίας ισραηλινής κοινοπραξίας για την αγορά της ΕΛΒΟ, η οποία όμως έχει προεκτάσεις και στην αγορά φορητού οπλισμού από τον ΕΣ.
Μια πιθανή “εύνοια” προς το MRAD της Barrett μπορεί να δικαιολογηθεί, καθώς οι Ειδικές Δυνάμεις χρησιμοποιούν πολλά χρόνια το τυφέκιο ειδικών εφαρμογών M82A1 0.50” επίσης της Barrett. Επιπλέον, το MRAD επελέγη το 2019 ως το νέο τυφέκιο πολλαπλών διαμετρημάτων της USSOCOM στα πλαίσια του προγράμματος Advance Sniper Rifle (ASR) σε διαμέτρημα .338 ΝΜ (με την δυνατότητα χρήσης και άλλων διαμετρημάτων: .308, .300WM. .338LM. Το όπλο θα αποκτήσει και το USMC και ο Αμερικανικός Στρατός. To “δυνατό” σημείο του MRAD είναι η πιθανότητα να αποκτηθεί μέσω κονδυλίων FMS, που παρέχει η αμερικανική κυβέρνηση. Αυτό μένει να το δούμε, και σίγουρα μαζί με την υιοθέτηση του όπλου από την USSOCOM, δημιουργεί μια όντως ισχυρή υποψηφιότητα και καλή και συμφέρουσα αγορά. Αλλά αυτό ίσχυε μέχρι την εμφάνιση του DAN .338.
To ισχυρό “χαρτί” του DAN .338 είναι ότι ανήκει στην ισραηλινή IWI, η οποία πιθανότατα θα είναι η εταιρεία που θα αναλάβει το πρόγραμμα του νέου ελληνικού τυφεκίου, όχι απλώς με αγορά 150.000-200.000 τυφεκίων Tavor αλλά με την κατασκευή ενός εργοστασίου που θα τα παράγει 100% εγχωρίως. Η IWI ελέγχεται από το Samy Group του ισραηλινού επιχειρηματία Samy Katsav, που θα αγοράσει την ΕΛΒΟ. Επίσης, το Samy Group ελέγχει την Meprolight (που φτιάχνει τα απαραίτητα για το Tavor red dot) και την Israel Shipyards (που μπορεί να συμμετάσχει στην ισραηλινο-αμερικανική κορβέτα κλάσης “Θεμιστοκλής” που προτείνουν τα αμερικανικών συμφερόντων ναυπηγεία Σύρου. Ως εκ τούτου, σε μια κολοσσιαία συμφωνία φορητού οπλισμού και μάλλον οπτικών και πολεμικών πλοίων, μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ, το “μικρό” κομμάτι των 119 τυφεκίων μπορεί να “κολλήσει” εύκολα ως “λογικό” και “συμφέρον”, και να αποδοθεί στο νέο “ελληνικό” εργοστάσιο όπλων.
Δυστυχώς αυτό είναι το μόνο “καλό” (για τους Ισραηλινούς επιχειρηματίες) του DAN .338, καθώς το όπλο δεν αλλάζει διαμετρήματα, αλλά έχει αναπτυχθεί μόνον για .338, ενώ το δραστικό βεληνεκές του αναφέρεται ως 1.200 μ. σε ανοικτές πηγές. Επίσης, δεν έχει δοκιμαστεί σε πολεμικά πεδία (τουλάχιστον από όσο είναι γνωστό – παράγεται από το 2014), έχει πωληθεί σε μικρή ποσότητα μόνον στους Ινδούς βατραχανθρώπους MARSOS (και η Ινδία έχει συνάψει συμφωνίες για την απόκτηση του Tavor και άλλων ισραηλινών τυφεκίων μέσω εγχώριων εργοστασίων…), ενώ οι ισραηλινές Ειδικές Δυνάμεις, το Πεζικό και η αστυνομική υπηρεσία Yamam χρησιμοποιούν το MRAD και άλλα ξένα τυφέκια.
Επομένως, έτσι εξηγείται η απουσία των AI και SAKO από τον διαγωνισμό, εφόσον στην ουσία υπάρχουν παράγοντες που καθιστούν τις επιλογές των Ειδικών Δυνάμεων μονόδρομο, και ως εκ τούτου δεν υπάρχει λόγος να μπουν σε έξοδα χωρίς ελπίδα νίκης απέναντι στο MRAD ή το DAN .338. Αυτό με την υπόθεση ότι το MRAD συνοδεύεται από το πλεονέκτημα των FMS. Αν αυτό δεν ισχύει, η απουσία τόσο ισχυρών αντιπάλων αφήνει το πεδίο ελεύθερο στην Barrett να χτυπήσει όσο θέλει την τιμή… χωρίς ανταγωνισμό. Ωστόσο, με την εμφάνιση του DAN .338, που εκμεταλλεύεται το βάρος της ελληνο-ισραηλινής αμυντικής συνεργασίας, ακόμη και το εξαιρετικό MRAD κινδυνεύει να βρεθεί ο ηττημένος της υπόθεσης.