ΑΡΘΡΑ, ΕΛΛΑΔΑ/ΚΥΠΡΟΣ

O πνιγμός Αμερικανών Πεζοναυτών σε AAV-7 και η ελληνική διάσταση

Στις 30 Ιουλίου 2020 ένα τεθωρακισμένο όχημα αμφίβιας εφόδου AAV-7 του Σώματος Πεζοναυτών ΗΠΑ (USMC) βυθίστηκε με αποτέλεσμα τον πνιγμό οκτώ Πεζοναυτών και δύο ναυτών. Η έρευνα από το USMC και το USN έδειξαν ότι το τραγικό γεγονός ήταν αποτέλεσμα συνδυασμού ενός οχήματος σε άθλια μηχανική κατάσταση, έλλειψης εκπαίδευσης και εμπειρίας από το προσωπικό, και έλλειψης διαδικασιών ασφαλείας. Το AAV-7 ανήκε στο 3rd Assault Battalion που θα εντασσόταν στην 15th MEU για να υποστηρίξει την επιχειρησιακή ανάπτυξη της μονάδας.

Το ατύχημα συνέβη στην διάρκεια εκπαιδευτικής αποβατικής ενέργειας στην Νήσο Σεν Κλεμέντε ανοικτά της Καλιφόρνιας. Μία Διμοιρία Πεζοναυτών επιβιβάστηκε σε 14 AAV-7 για να καθελκυστεί από το δεξαμενόπλοιο-αποβατικό USS Somerset (LPD-25) – μέρος της Αμφίβιας Ομάδας Ετοιμότητας Μάκιν Άιλαντ (Makin Island Amphibious Ready Group). Η Διμοιρία ταλανιζόταν όλη την ημέρα από τα μηχανικά προβλήματα των AAV-7. Μόλις ξεκίνησε η άσκηση, ένα AAV-7 “έμεινε” στο πλοίο αδυνατώντας να λειτουργήσει. Τα υπόλοιπα αποβιβάστηκαν στην νήσο, αλλά ένας άξονας τροχού καταστράφηκε και το όχημα έπρεπε να μείνει στην ακτή για επισκευή. Το ατύχημα αυτό οδήγησε στην απόφαση να μείνουν στην ακτή άλλα τρία AAV-7, πιθανώς επειδή υπήρχε φόβος βλαβών κατά την πλεύση προς το πλοίο.

Τα υπόλοιπα εννέα AAV-7 έπεσαν στην θάλασσα και κατευθύνθηκαν προς το πλοίο που απείχε 5-6 χλμ. Ένα AAV-7 έπαθε βλάβη στον ασύρματο και έχασε την επαφή με το πλοίο. Ένα άλλο υπέστη βλάβη και έμεινε ακίνητο στο νερό. Χρειάστηκε να πλησιάσει ένα άλλο AAV-7 για να το ρυμουλκήσει. Τρεισήμισι περίπου χλμ. από το πλοίο, το AAV-7P SN 523519 άρχισε να βάζει νερά. Μετά την πρώτη αναφορά για είσοδο νερού ο αρχηγός πληρώματος δεν έδωσε διαταγή προετοιμασίας για εγκατάλειψη, όπως απαιτεί ο κανονισμός.

Ενώ το νερό άρχισε να λιμνάζει στα πόδια των 13 Πεζοναυτών μέσα στο AAV-7 (“ηλικίας” 36 ετών), ο κινητήρας, τα ηλεκτρονικά, οι αντλίες και η μετάδοση μετά βίας λειτουργούσαν. Παρόλα αυτά ο αρχηγός πληρώματος δεν έδωσε διαταγή για εγκατάλειψη. Όταν η στάθμη του νερού έφτασε στο ύψος αστραγάλου, ο αρχηγός πληρώματος άρχισε να κυματίζει απελπισμένα την σημαία κινδύνου επί 20 λεπτά, πριν ένα κοντινό AAV-7 την εντοπίσει και ειδοποιήσει ότι ένα όχημα βρίσκεται σε κίνδυνο.

Τα AAV-7 είχαν ξεκινήσει την άσκηση χωρίς να συνοδεύονται από λέμβους ασφαλείας, όπως προβλέπει ο κανονισμός, ενώ οι Πεζοναύτες δεν είχαν ενημερωθεί για τις ενέργειες ασφαλείας και εγκατάλειψης.

Εν τω μεταξύ μέσα στο κατασκότεινο όχημα το νερό είχε φτάσει στο στήθος των Πεζοναυτών, και μόνον τότε ο αρχηγός πληρώματος έδωσε εντολή για εγκατάλειψη. Φορώντας κράνος, αντιβαλλιστικό θώρακα, σωσίβια και κρατώντας όπλα, οι βαρυφορτωμένοι Πεζοναύτες προσπάθησαν να ανοίξουν μία θυρίδα στην οροφή του οχήματος για να βγουν έξω. Σύμφωνα με την αναφορά του ανακριτή, η διαταγή έπρεπε να είχε δοθεί όταν το νερό βρισκόταν στο ύψος του αστραγάλου.

Αρχικά τρεις Πεζοναύτες κατόρθωσαν να βγουν από το όχημα, αλλά τότε ένα μεγάλο κύμα χτύπησε και σκέπασε το όχημα. Οι υπόλοιποι Πεζοναύτες κάθονταν στους πάγκους περιμένοντας την σειρά τους, αλλά η δύναμη του κύματος που όρμηξε μέσα στο όχημα πλημμύρισε τελείως το εσωτερικό προκαλώντας σοκ και αποπροσανατολισμό. Οι Πεζοναύτες φορούσαν ακόμα τους θώρακες και τον υπόλοιπο εξοπλισμό τους, καθώς δεν είχαν ενημερωθεί ότι έπρεπε να τον αφαιρέσουν αμέσως μόλις έβλεπαν ότι το νερό μπαίνει στο όχημα.

Μετά το χτύπημα από το κύμα, το AAV-7 σήκωσε το ρύγχος του ψηλά και βυθίστηκε μαζί με 9 Πεζοναύτες και 2 ναύτες. Μετά την ανέλκυσή του από τον βυθό, στο AAV-7 βρέθηκε ότι υπήρχαν χαλασμένα εξαρτήματα, έλειπαν εξαρτήματα, υπήρχαν βλάβες και φθαρμένα υλικά σφράγισης. Βρέθηκε ότι η μετάδοση σταμάτησε αφού έχασε λάδια εξαιτίας ενός χαλαρωμένου σωλήνα, γεγονός που οδήγησε σε απώλεια ισχύος του κινητήρα. Επιπλέον, η μπροστινή υδραυλική αντλία νερού δεν μπορούσε να βγάλει τα νερά από το όχημα, λόγω της χαμηλής ταχύτητας που έδινε ο κινητήρας. Τελικά η αντλία σταμάτησε εντελώς, και έτσι το νερό έφτασε στο πάνελ του κινητήρα και στην γεννήτρια, τερματίζοντας την λειτουργία του. Αυτό άφησε το AAV-7 μόνο με την ενέργεια από την μπαταρία με αποτέλεσμα η αντλία να υπολειτουργεί. Το νερό εισχωρούσε στο όχημα γρηγορότερα απ’ ό,τι η αντλία το άδειαζε. Και έτσι το όχημα βυθίστηκε.

Ένας ακόμας παράγοντας που πιθανώς συνετέλεσε στο ατύχημα ήταν ότι ενώ το AAV-7 είναι ασφαλές σε κατάσταση θάλασσας Επιπέδου 3, o καιρός ξαφνικά άλλαξε και η θάλασσα έγινε πιο τρικυμιώδης.

Οι ερευνητές εξετάζοντας τα AAV-7 που είχαν ανατεθεί στην 15th MEU ανακάλυψαν ότι τα περισσότερα υπέφεραν από μηχανικές βλάβες. Μία έρευνα σε όλο το USMC μετά το ατύχημα ανακάλυψε ότι η πλειοψηφία των AAV-7 απέτυχαν να περάσουν επιτυχώς την επιθεώρηση. Οι κύριες αιτίες ήταν πολλαπλές διαρροές, άχρηστος φωτισμός ανάγκης (ώστε να φωτίζεται το εσωτερικό ακόμα και πλημμυρισμένο) και ελλαττωματικές αντλίες απάντλησης υδάτων.

Αυτά ήταν εν συντομία και συνοπτικά τα συμπεράσματα  της έρευνας που έγινε για το ατύχημα. Αν το AAV-7 SN 523519 ήταν μία μεμονωμένη περίπτωση, η όλη υπόθεση θα μπορούσε να ενταχθεί στα αναπόφευκτα ατυχήματα που συμβαίνουν σε κάθε είδους επικίνδυνο επάγγελμα. Ωστόσο, η διαπίστωση ότι η πλειοψηφία των AAV-7 του USMC είναι επικίνδυνα προβληματικά ενδιαφέρει πλέον την Ελλάδα, η οποία λέγεται ότι θα αποκτήσει αρκετές δεκάδες AAV-7 για την 32 Ταξιαρχία Πεζοναυτών. Το τελευταίο ρεπορτάζ μιλά για 76 οχήματα. Τα κάτωθι ερωτήματα και συμπεράσματα είναι αναπόφευκτα.

  1. Αν τα ΑΑV-7 που παρέχονται σε μάχιμες μονάδες εκστρατείας του USMC για ανάπτυξη σε επιχειρησιακές περιοδείες βρίσκονται σε αυτή την οικτρή κατάσταση, σε ποιά κατάσταση βρίσκονται άραγε τα AAV-7 που θα παραχωρηθούν στον ΕΣ; Σύμφωνα με ένα από τα ρεπορτάζ, τα οχήματα θα αποκτηθούν “as it is”, δηλαδή όπως βρίσκονται, σε όποια κατάσταση βρίσκονται.

  2. Αυτό σημαίνει ότι από τα 76 οχήματα ελάχιστα πρέπει να βρίσκονται σε μία βασική, καλή κατάσταση, και ότι θα πρέπει να υποστούν μία άκρως δαπανηρή ανακαίνιση/ αναβάθμιση για να καταστούν λειτουργικά και κυρίως ασφαλή.

  3. Τα πληρώματα των AAV-7 της 32 ΤΑΞΠΝ πρέπει να είναι επαγγελματίες (ΕΠΟΠ) με εκτεταμένη εκπαίδευση για να χειρίζονται αυτό το πολύπλοκο όχημα και να λαμβάνουν αποφάσεις ζωής ή θανάτου. Αυτό σημαίνει επιπλέον επαγγελματικό προσωπικό για την 32 ΤΑΞΠΝ.

  4. Οι Πεζοναύτες που θα μεταφέρονται από τα AAV-7 θα πρέπει να είναι καλά εκπαιδευμένοι σε διαδικασίες διαφυγής, κάτι δύσκολο για στρατιώτες 9μηνης θητείας, που δεν προλαβαίνουν να εκπαιδευτούν εκτενώς και πλήρως σε βασικά στρατιωτικά αντικείμενα και να εκπληρώσουν καθημερινές υπηρεσίες.

  5. Μετά από όλα αυτά, είναι τελικά καλή επιλογή η απόκτηση αυτών των πολύπλοκων και επικίνδυνων αμφίβιων οχημάτων για τους Πεζοναύτες; Είναι, επίσης, δογματικά σωστή η απόκτηση οχημάτων που σχεδιάστηκαν για κρούση σε οχυρωμένη ακτή, όταν το ίδιο του USMC εγκαταλείπει αυτό το δόγμα, το οποίο δεν έχει καμία άλλη δύναμη Πεζοναυτών στον κόσμο;

  6. Μήπως οι Πεζοναύτες και εν τέλει ο ΕΣ πρέπει να ακολουθήσουν άλλο δόγμα; Μήπως πρέπει να επενδύσουν σε ταχύπλοα σκάφη με δυνατότητα αποβίβασης ανδρών ακόμα και σε απόκρημνες ακτές, όπου ο αντίπαλος δεν το περιμένει; Μήπως οι Πεζοναύτες πρέπει να καταστούν αυτόνομοι από το ΠΝ για την μεταφορά τους και την κρούση με σκάφη όπως το CB-90 και το Jurmo;

  7. Αυτά τα αμφίβια τάγματα Πεζοναυτών θα μπορούν να ενεργούν τόσο μαζικά για αποβάσεις μεγάλης κλίμακος, όσο και αποκεντρωτικά σε μικρές δυνάμεις κρούσης, αλλά και ως αμφίβιοι καταδρομείς, αναλόγως των επιχειρησιακών απαιτήσεων. Τα βαριά υλικά (άρματα, ΤΟΜΑ, πυροβολικό κ.λπ.) θα ακολουθούν με τα αρματαγωγά, εφόσον το αμφίβιο τάγμα εξασφαλίσει το προγεφύρωμα στην ακτή.

  8. Είναι λογικό να αποκτούμε οχήματα AAV-7 που “βγαίνουν” από δεξαμενόπλοια-αποβατικά (πλημμυρίζει η πρύμνη για να βγουν πλέοντας) όταν το ΠΝ δεν διαθέτει τέτοια; Αντ’ αυτού πειραματιζόμαστε με αρματαγωγά των οποίων οι καταπέλτες δεν είναι σχεδιασμένοι για να καθελκύουν βαριά θωρακισμένα οχήματα στην θάλασσα.

Προηγούμενο άρθροΕπόμενο άρθρο