Τα ΣΑΠ δεν είναι πυραυλάκατοι: το σχέδιο τοποθέτησης Spike NLOS στα MK-V SOC

H Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) του ΠΝ είχε ανάγκη από έναν τύπο σκάφους για διείσδυση μακράς ακτίνας Ομάδων Ανορθοδόξου Πολέμου (ΟΑΠ) σε περιβάλλον μεσαίας απειλής. Μετά από πολλά χρόνια απέκτησε τέσσερα σκάφη ειδικών επιχειρήσεων MK-V SOC που είχαν αποσυρθεί από το οπλοστάσιο των SEAL. Η παλαιότητα των σκαφών δεν τα καθιστά ιδανική λύση, και σίγουρα χρειάζεται να ακολουθήσει λίαν συντόμως η επιλογή ενός νέου τύπου και η απόκτηση νεότευκτων σκαφών.

Παρόλα αυτά, τα τέσσερα ΜΚ-V SOC καλύπτουν μια βασική ανάγκη της ΔΥΚ, η οποία για πρώτη φορά διαθέτει ένα σκάφος που μπορεί να μεταφέρει σε μεγάλη απόσταση μία πλήρως εξοπλισμένη ΟΑΠ, προστατευμένη από τα στοιχεία της φύσης και σε καθίσματα απορρόφησης επικίνδυνων κραδασμών υψηλών G, και δύο με τέσσερις ελαστικές λέμβους, που καθελκύονται και ανασύρονται από την κεκλιμένη πλώρη του σκάφους. Το σκάφος διαθέτει 4-5 σημεία οπλισμού για τοποθέτηση αυτόματων βομβιδοβόλων 40 χλστ., μεσαίων και βαρέων πολυβόλων 7,62x51 και 0.50” αντίστοιχα.

Δυστυχώς, τα σχέδια για τοποθέτηση των ισραηλινών αντιαρματικών πυραύλων Spike NLOS και στα MK-V SOC, οδηγεί ουσιαστικά στην αχρήστευση τους ως σκαφών Θαλάσσιων Ειδικών Επιχειρήσεων (Maritime Special Operations – MSO) και στην μετατροπή τους σε ένας είδος “πυραυλακάτων”. Η χρήση κατευθυνόμενων βλημάτων από σκάφη ειδικών επιχειρήσεων για υποστήριξη αμφίβιων ειδικών επιχειρήσεων εξετάζεται από την αμερικανική Διοίκηση Ειδικού Ναυτικού Πολέμου (NSWC), αλλά υπό εντελώς διαφορετικές προϋποθέσεις και συνθήκες.

Για το Combatant-Craft Medium των SEAL (τον αντικαταστάτη του ΜΚ-V) εξετάζεται η χρήση ενός προσθαιρούμενου συστήματος κάθετης εκτόξευσης πυραύλων που ονομάζεται JAGM Quad Launcher (JQL). Ο JAGM (Joint Air-to-Ground Missile) είναι ένας κατευθυνόμενος πύραυλος που βασίζεται στον Hellfire II. Ζυγίζει 49 κιλά, διαθέτει πολεμική κεφαλή 13 κιλών και έχει μέγιστη ακτίνα 8 χιλιομέτρων. Κατευθύνεται με καταδείκτη λέιζερ ή με καθοδήγηση ραντάρ, όπως και ο Hellfire. Το σύστημα JQL προορίζεται για τον εξοπλισμό μικρών πλοίων και ταχυπλόων σκαφών. Οι δοκιμές του συστήματος άρχισαν το καλοκαίρι του 2021.

Η διαφορά με το MK-V είναι ότι το CCA έχει εκ κατασκευής πρόβλεψη για τοποθέτηση ενός συστήματος σε module στην πρώρα, όπου υπάρχει μία αφαιρούμενη καταπακτή. Επίσης, το CCA διαθέτει υπερσύγχρονα συστήματα εντοπισμού και ταυτοποίησης στόχων καθώς και καθοδήγησης αυτών των πυραύλων. Με άλλα λόγια ενσωματώνει μία πανάκριβη τεχνολογία επάνω σε ένα νεότευκτο και με σύγχρονα υλικά σκάφος. Επιπλέον, η δυνατότητα αφαίρεσης του εκτοξευτή επιτρέπει επιχειρησιακή ευελιξία, ώστε το CCA να μην “χάνεται” μόνιμα ως φορέας SOF. Επίσης, η πρόβλεψη για τους πυραύλους JAGM αφορά ασυμμετρικές απειλές, κυρίως στον Περσικό Κόλπο από μικρά ταχέα σκάφη των Ιρανών Φρουρών. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει για τα ελληνικά MK-V τεχνικά ή επιχειρησιακά.

Κατ’ αρχάς, η τοποθέτηση ενός εκτοξευτή για 4, 6 ή 8 βλήματα Spike NLOS πίσω από την καμπίνα μεταφοράς της ΟΑΠ θα σημάνει την αδυναμία μεταφοράς των ελαστικών λέμβων στο πίσω κατάστρωμα. Αν επιλεγεί ένας συμβιβασμός μεταφοράς και λέμβων, τότε πιθανότατα θα πρέπει να μειωθεί το μεταφερόμενο προσωπικό από 16 σε 8 Υ/Κ. Αυτομάτως, το ΜΚ-V καταργείται ή υποβαθμίζεται ως μητρικό σκάφος για εξαπόλυση ΟΑΠ σε ειδικές αποστολές, και μετατρέπεται σε ένα είδος “πυραυλακάτου” με αποστολή να κυνηγά μικρά εχθρικά πλοία και σκάφη. Όμως αυτή η αποστολή καλύπτεται από τις κανονιοφόρους και τις πυραυλακάτους. Αν το ΠΝ πιστεύει ότι χρειάζεται τέτοια σκάφη τότε θα πρέπει να αναπτύξει στολίσκους ταχυπλόων με αυτές τις επιθετικές δυνατότητες. Το ότι τα MK-V “πλησιάζουν” αυτόν τον τύπο σκαφών δεν σημαίνει ότι και αυτά και η ΔΥΚ πρέπει να εκτραπούν της αποστολής τους.

Ένα άλλο ζήτημα είναι η τοποθέτηση ενός μεγάλου βάρους – ιδιαίτερα μαζί με τα βλήματα – εκτοξευτή, που θα απαιτήσει σημαντικές μετατροπές (μόνιμες) στο κατάστρωμα των MK-V Αυτό – εκτός από την αχρήστευση των σκαφών ως φορείς Ειδικών Δυνάμεων – ενέχει κινδύνους, δεδομένου ότι τα σκάφη αυτά δεν σχεδιάστηκαν με τέτοια πρόβλεψη και είναι παλαιά, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την δομική ακεραιότητα του σκάφους, ιδιαίτερα όταν θα πλέει με μεγάλες ταχύτητες σε ταραγμένη θάλασσα. Και φυσικά οι Υ/Κ θα πρέπει να κάθονται με την πλάτη δίπλα σε έναν εκτοξευτή πυραύλων…

Η μεγάλη ακτίνα των Spike NLOS – αν αυτοί τοποθετηθούν στα MK-V – δημιουργεί το ερώτημα, του πως θα εντοπίζονται και αναγνωρίζονται στόχοι στις μεγάλες αποστάσεις εμπλοκής του βλήματος, που αγγίζουν τα 25 χλμ. Θα πρέπει να τοποθετηθούν ραντάρ ερεύνης/ αναγνώρισης στόχων στα MK-V, ζεύξη με άλλα πλοία κ.λπ., δηλαδή σιγά-σιγά να μετατραπούν σε… πυραυλακάτους.

Ο μοναδικός λόγος ύπαρξης κατευθυνόμενων βλημάτων επάνω στα MK-V πρέπει να είναι αυτός της υποστήριξης αποστολών των ΟΑΠ, περιλαμβανομένης και της προσβολής μικρών ταχέων σκαφών του εχθρού. Αυτό μπορεί να γίνει με την μεταφορά φορητών “έξυπνων” περιφερόμενων πυρομαχικών, τα οποία είναι μικρού μεγέθους και βάρους, δεν απαιτούν μόνιμους εκτοξευτές, αλλά πυροδοτούνται από τους φορείς τους επάνω στο κατάστρωμα. Χαρακτηριστικό δείγμα είναι τα περιφερόμενα πυρομαχικά Hero 30 και Hero 120. To Hero 30 ζυγίζει 3 κ. και έχει ακτίνα 5, 10 ή και 40 χλμ. διάρκεια πτήσης 30 λεπτών με κεφαλή 0,5 κ. Δεν βυθίζει ένα πολεμικό ταχύπλοο, αλλά μπορεί να σκοτώσει προσωπικό και να προκαλέσει ζημιές. Το Ηero 120 ζυγίζει 12,5 κ. με κεφαλή 4,5 κ. και έχει διάρκεια πτήσης 60 λεπτά. Μπορεί να προκαλέσει βαριές ζημιές σε εχθρικά ταχύπλοα και να σκοτώσει προσωπικό. Και τα δύο όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσβολή ευαίσθητων στόχων, όπως ραντάρ, παράκτιων πυραυλικών συστημάτων, κ.λπ. Δεν απαιτούν ραντάρ ερεύνης/ εγκλωβισμού, ηλεκτροπτικούς αισθητήρες επί του σκάφους, καθώς ο χειριστής ή και τα ίδια ψάχνουν στόχους σε μεγάλες αποστάσεις.

Μία πιό συμβατική λύση θα ήταν το φορητό Spike SR με μέγιστη ακτίνα 1.500, το οποίο εκτοξεύεται από το κατάστρωμα, αν και η οπτική ίνα που το συνδέει με την μονάδα εκτόξευσης θα πρέπει να διαπιστωθεί αν έχει πρόβλημα επάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Συμπερασματικά, η τοποθέτηση Spike NLOS ή έστω Spike ER στα MK-V της ΔΥΚ εκτρέπει από την αποστολή του θαλάσσιου Ανορθοδόξου Πολέμου τόσο τα ίδια όσο και την ΔΥΚ. Το δε σκάφος δεν έχει πρόβλεψη για τέτοιες μετατροπές, οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές. Το ΠΝ αν πιστεύει ότι χρειάζεται σκάφη ταχείας επίθεσης μπορεί να αναπτύξει σχετικούς στολίσκους, αλλά σίγουρα αυτό δεν είναι αποστολή των Υποβρύχιων Καταστροφέων…