Αξιολόγηση του Υπ. Άμυνας λέει ότι το νέο υπηρεσιακό πιστόλι Sig Sauer Ρ320 μαστίζεται από προβλήματα. Ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα από το διαδικτυακό SOFREP, το οποίο στελεχώνεται από βετεράνους μέλη των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, δίνει μια νέα τροπή στο θέμα του νέου πιστολιού 9 χιλιοστών MHS, το οποίο προορίζεται να αντικαταστήσει το Beretta M9.
«Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη το 2017 και δημοσιοποιήθηκε τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, το νέο πιστόλι του Αμερικ. Στρατού, ένα έκδοχο του Sig Sauer P320, έχει επιδείξει έναν αριθμό διαρκών θεμάτων αξιοπιστίας και προβλημάτων κατά την διάρκεια των δοκιμών του Υπουργείου Άμυνας, τα οποία περιλαμβάνουν αλλά δεν περιορίζονται στην αποτυχία της δοκιμής πτώσης, την οποία και η Sig ήδη ανακοίνωσε εθελοντικά ότι θα διορθώσει με ανάκληση.
Η ανακοίνωση του Στρατού ότι πρόκειται να παραγγείλει 300.000 πλήρους μεγέθους πιστόλια Μ17 και αντίστοιχο αριθμό Compact Μ18, δεν πέρασε χωρίς αμφισβητήσεις. Σχεδόν αμέσως μετά την ανακοίνωση η Glock (η οποία και είχε λάβει μέρος στον ίδιο διαγωνισμό με το δικό της Glock 19X) κατέθεσε ένσταση, ισχυριζόμενη ότι το Ρ320 δεν πληρούσε τα κριτήρια του διαγωνισμού σε βασικά σημεία. Τώρα που και οι άλλοι Κλάδοι σκέφτονται να εντάξουν το Ρ320 σε υπηρεσία ως το δικό τους πιστόλι, η μελέτη του Υπουργείου Αμύνης δείχνει ότι μπορεί να είχαν δίκιο.
Τα αποτελέσματα των δοκιμών των Μ17 και Μ18 αποκαλύφθηκαν σε μια ετήσια αναφορά που συντάχτηκε από το γραφείο του Διευθυντή Επιχειρησιακών Δοκιμών και Αξιολόγησης του Πενταγώνου. Σύμφωνα με την αναφορά το Αρθρωτό Σύστημα Όπλου Χειρός (Modular Handgun System – MHS) Sig επέδειξε μια σειρά από προβλήματα κατά τις δοκιμές που έγιναν μεταξύ Απριλίου και Σεπτεμβρίου πέρυσι. Πρωτεύον μεταξύ αυτών είναι το προαναφερθέν θέμα της δοκιμής πτώσης, το οποίο έγινε πρωτοσέλιδο στον τύπο νωρίτερα το 2017. Αν πέσουν υπό την σωστή γωνία (με την «ουρά» προς το έδαφος) τα Μ17 και Μ18 έχουν την τάση να εκπυρσοκροτούν.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Sig Sauer παραδέχτηκε και έκανε βήματα προς την διόρθωση του προβλήματος, και παρόλο που παραμένει αδιευκρίνιστο το πως διορθώθηκαν τα πιστόλια που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία, πιθανότατα ακολουθήθηκε παρόμοια μέθοδος με τις διορθώσεις που έγιναν στις πολιτικές εκδοχές του όπλου που παρουσίασαν παρόμοιο πρόβλημα.
Ίσως πιο ανησυχητικά είναι, όμως, τα άλλα θέματα που αποκάλυψε η δοκιμή του Πενταγώνου. Σε δύο περιπτώσεις, τα συγκροτήματα σκανδάλης πιστολιών έσπασαν κατά την χρήση – ένα πρόβλημα το οποίο δεν είχε παρουσιαστεί στο παρελθόν πριν η Sig προβεί σε αλλαγές στην σκανδάλη για να διορθώσει το θέμα της αποτυχίας του τεστ πτώσης. Αυτό σημαίνει ότι τα νέα απάρτια που αναπτύχθηκαν για να διορθώσουν το ένα πρόβλημα, ίσως προκάλεσαν ένα νέο.
Η αναφορά, επίσης, επισήμανε ότι τα πιστόλια έχουν μια τάση κατά τη βολή να εξολκεύουν φυσίγγια ταυτόχρονα με τους πυροδοτημένους κάλυκες, αν και ξεκαθαρίζει ότι αυτό δεν καταλήγει σε αποτυχία απόρριψης ή τροφοδοσίας . Παρόλα αυτά, η απόρριψη «ζώντων» φυσιγγίων θα μπορούσε να αποτελεί πηγή ανησυχίας σε συνθήκες μάχης όπου η κάθε σφαίρα «μετράει» [σημείωση «Κ&Α»: Σίγουρα δεν θεωρείται φυσιολογική λειτουργία το να απορρίπτονται φυσίγγια κατά την διάρκεια της βολής, και μάλλον είναι ιδιαίτερα επιεικής η άποψη ότι «δεν τρέχει τίποτα αν συμβαίνει στην εκπαίδευση»]. Σύμφωνα με τις δοκιμές, το πρόβλημα γίνεται περισσότερο έκδηλο, όσο περισσότερο χρησιμοποιείται το πιστόλι.
Αυτό δεν είναι το τέλος των θεμάτων του MHS με τα πυρομαχικά. Ενώ το πιστόλι τροφοδοτεί απρόσκοπτα με τα νέα φυσίγγια ΧΜ1153 «ειδικού σκοπού» (σημείωση: κοίλης αιχμής), φαίνεται πως δεν λειτουργεί αξιόπιστα όταν χρησιμοποιούνται τα στάνταρ ΧΜ1152 (FMJ ολικής επικάλυψης χαλκού), που είναι και τα πιο συνηθισμένα σε υπηρεσία. Για να πιστοποιηθεί ως υπηρεσιακό όπλο το MHS πρέπει να μπορεί να βάλλει 2.000 φυσίγγια χωρίς εμπλοκή τουλάχιστον στο 95% των περιπτώσεων. Τα Μ17 και Μ18 μπορούν να επιτύχουν αυτή την απαίτηση με φυσίγγια κοίλης αιχμής, αλλά με τα στάνταρ πυρομαχικά το ποσοστό πέφτει στο 75% για το Μ17 και στο ακόμη χειρότερο 60% για την Compact έκδοση (Μ18).
Είναι ασαφές τι μέτρα παίρνει ο Στρατός για την διόρθωση των προβλημάτων, αλλά η αναφορά επισημαίνει ότι συνεργάζεται με την Sig για την επίλυση τους. Στο μεταξύ, τα πρώτα πιστόλια παραδόθηκαν σε μονάδες τον Νοέμβριο του 2017, και ότι αυτά τα όπλα θα υποφέρουν από τα προαναφερθέντα προβλήματα, ή θα πρέπει να επισκευαστούν στο άμεσο μέλλον». SOFREP
Το σχόλιο μας είναι ότι βλέπουμε, άλλη μια φορά, πως η επιλογή ενός αδοκίμαστου οπλικού συστήματος έχει ρίσκα και προβλήματα που προκύπτουν όταν μπει σε μαζική παραγωγή. Το Ρ320/Μ17, το οποίο αποφέρει στην Sig έσοδα άνω των 500.000.000 δολαρίων, περνάει μια περίοδο «προβλημάτων ωρίμανσης». Είναι βέβαιο ότι αυτά θα λυθούν στο μέλλον, αν και κατά την διαδικασία θα δικαιωθούν εκείνοι που υποστήριζαν ότι το Glock 19X ήταν η αξιόπιστη και ώριμη τεχνικά λύση για το Στρατό, ο οποίος αγνόησε το παράδειγμα της SOCOM (που αγόρασε το G19 σε ξεχωριστό διαγωνισμό).
Από την άλλη πλευρά, η ίδια η ανάμιξη της Glock τροφοδοτεί την σκανδαλολογία, με τις διαρροές, ενστάσεις και δικαστικές παρεμβάσεις που έκανε, για να αντιστρέψει το αποτέλεσμα του διαγωνισμού. Τίποτε νέο και εδώ. Η ίδια ιστορία συνέβη το 1985 με το πρόγραμμα Μ9, μόνο που τότε νικήτρια ήταν η ιταλική Beretta και η Sig Sauer κατείχε την θέση που έχει η Glock σήμερα. Το γεγονός είναι ότι το Μ17/Μ18 αποτελεί πλέον το νέο πιστόλι γενικής χρήσης του Αμερικανικού Στρατού και θα παραμείνει για το ορατό μέλλον σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας. Αν υπάρχει κάτι που μας προξενεί ενδιαφέρον είναι η διαπίστωση της διεύθυνσης μελετών του Πενταγώνου, ότι το Μ17/Μ18 είναι αξιόπιστο με πυρομαχικά κοίλης αιχμής, αλλά πέφτει η αξιοπιστία του 20-35% όταν χρησιμοποιεί κοινά πυρομαχικά τύπου FMJ. Συνήθως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, γιατί το προφίλ των στρογγυλών βολίδων FMJ βοηθά στην καλύτερη τροφοδοσία των πιστολιών, ενώ η κοίλη αιχμή ήταν ανέκαθεν πηγή «πονοκεφάλων» για τους σχεδιαστές όπλων. Αυτό μας οδηγεί στην εικασία ότι το τελευταίο πρόβλημα που παρουσιάζει η αναφορά, ίσως να μην σχετίζεται με το σύστημα MHS καθαυτό, αλλά με το φυσίγγιο ΧΜ1152 κατασκευής Winchester-Olin που χρησιμοποιείται.
Τάσος Σύρμας