ΑΡΘΡΑ, ΕΛΛΑΔΑ/ΚΥΠΡΟΣ

«Εθνικό Τυφέκιο”: Παίρνουμε Tavor; Και γιατί;

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του έγκυρου ειδησεογραφικού τηλεοπτικού καναλιού ΣΚΑϊ https://www.skai.gr/news/greece/ellinoisrailini-synergasia-ayta-einai-ta-israilina-opla-pou-apokta-i-eksetazei-i-ellada, ανάμεσα στα οπλικά συστήματα που θα αγοράσει η Ελλάδα από το Ισραήλ περιλαμβάνεται και το λεγόμενο “εθνικό τυφέκιο” στην μορφή του Tavor. Μάλιστα η φωτογραφία που έδειξε το κανάλι στις ειδήσεις ήταν ένα Tavor 7,62×51, πράγμα που συμφωνεί με τις φήμες ότι ο ΕΣ δεν θέλει να αλλάξει διαμέτρημα.

Φυσικά η είδηση δεν έχει επιβεβαιωθεί από το ΓΕΣ, το ΓΕΕΘΑ ή το ΥΠΕΘΑ, αλλά το κανάλι προφανώς έχει τις πηγές του, που συνήθως είναι αξιόπιστες. Άλλωστε υπάρχουν φήμες ότι το Tavor χαίρει κάποιας προτίμησης από κύκλους του ΓΕΣ. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το Tavor ήταν το πρώτο τυφέκιο που ήρθε στην Ελλάδα για αξιολόγηση, με τα υπόλοιπα να ακολουθούν με πρωτοβουλία των εταιρειών και όχι με πρόσκληση του ΥΠΕΘΑ.

Σε περίπτωση που το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ ισχύει, δημιουργείται εύλογα το ερώτημα ποιά ήταν η βαθμολογία των όπλων που συμμετείχαν στην αξιολόγηση, ώστε το Tavor να αναδειχθεί ως το καλύτερο, ή τουλάχιστον αυτό που κάλυπτε περισσότερο από τα άλλα τις προδιαγραφές που είχε θέση ο ΕΣ. Επειδή σε διάφορες αμυντικές ιστοσελίδες εμφανίστηκαν ισχυρισμοί ότι το Tavor παρουσίασε σημαντικά προβλήματα, όπως ακούσια πυροδότηση όταν το έριχναν ακόμη και από χαμηλό ύψος, η απαίτηση για διαφάνεια κατά την απόκτηση οπλικών συστημάτων πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων δημιουργεί την ανάγκη να ανακοινωθεί η θέση που κατέλαβαν τα όπλα που αξιολογήθηκαν.

Σε περίπτωση που το Tavor βρίσκεται σε χαμηλή θέση, δημιουργείται ένα σημαντικό θέμα για την επιλογή του, εφόσον πάντα είναι ακριβείς οι πληροφορίες του ΣΚΑΪ.

Να σημειώσουμε όμως ότι στην όλη διαδικασία επιλογής του “εθνικού τυφεκίου” υπάρχει μια παράξενη ιδιομορφία: το ΓΕΣ ή όποιος άλλος οργανισμός στο ΥΠΕΘΑ είναι υπεύθυνος, δεν έχει ανακοινώσει την διεξαγωγή διαγωνισμού! Αυτή η “παράξενη” κατάσταση καθιστά την όλη διαδικασία πολύ ασαφή και ανοικτή σε κάθε είδους ερμηνείες. Για παράδειγμα: το αίτημά μας να δημοσιευτεί η βαθμολογία των όπλων που αξιολογήθηκαν μπορεί να “καταρριφθεί” με την αιτιολογία ότι δεν υπήρξε συγκριτικός διαγωνισμός με σκοπό την ανάδειξη καλύτερου όπλου, και ότι τα όπλα αξιολογήθηκαν ξεχωριστά. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει βαθμολογία.

Όμως αυτό είναι ακατανόητο. Όταν “αξιολογείς” όμοια πράγματα αναπόφευκτα θα φτάσεις στην σύγκριση, καθώς θα δεις προβλήματα, μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Επομένως, κάπου-κάπως θα πρέπει να υπάρχει μια βαθμολογία. Επίσης, κάθε είδους αξιολόγηση πρέπει να γίνεται με βάση κάποιο “μέτρο”, κάποιο “στάνταρ”, κάποιο/ κάποια κριτήρια. Επομένως, όσο ανεξάρτητα και αν έγιναν οι δοκιμές, αναγκαστικά θα πρέπει υπήρξε μια ταξινόμηση με βάση την εκπλήρωση κάποιων κριτηρίων. Ή δεν υπήρξαν κριτήρια; Αυτό θα ήταν αδιανόητο, καθώς η δοκιμή όπλων απλώς ως “γνωριμία” δεν θα είχε κανένα νόημα, παρά μόνον ως εγκυκλοπαιδική ενημέρωση.

Όπως και να έχει, η επιλογή του Tavor (πάντα σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ) πρέπει να εξηγηθεί. Να σημειώσουμε ότι τον τελευταίο καιρό έχει ανακοινωθεί η απόκτηση πολλών ισραηλινών συστημάτων με μόνο κριτήριο ότι η Αθήνα και η Ιερουσαλήμ έχουν συνάψει συμφωνία αμυντική συνεργασίας. Παρά τα όποια άλλα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα της συμφωνίας των δύο χωρών, αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει οπωσδήποτε ασφαλές κριτήριο που εξασφαλίζει την απόκτηση των καλύτερων και καταλληλότερων οπλικών συστημάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Να θυμίσουμε ότι ο χαρακτηρισμός “εθνικό τυφέκιο” έχει δοθεί στο νέο τυφέκιο του ΕΣ λόγω της επιθυμίας της Ελλάδος να παράγει εγχωρίως κατά 100% το νέο όπλο που θα αντικαταστήσει το G3. Επομένως, η πρόταση των εταιρειών, που έφεραν τα τυφέκιά τους προς αξιολόγηση, για την μεταφορά τεχνογνωσίας στην Ελλάδα και δημιουργίας γραμμής παραγωγής ενός μεγάλου αριθμού τυφεκίων είναι ένα κύριο κριτήριο επιλογής του νέου τυφεκίου. Ωστόσο, το ότι κάποια εταιρεία προσφέρει την τεχνογνωσία στην Ελλάδα, δεν μπορεί αποτελέσει αποκλειστικό κριτήριο επιλογής του νέου τυφεκίου παρά μόνον ανάμεσα σε ισόβαθμα ή σχεδόν ισόβαθμα όπλα. Με απλά λόγια: αν π.χ. η εταιρεία με το όπλο που ήλθε τελευταίο στην αξιολόγηση προσφέρει 100% μεταφορά τεχνογνωσίας, πρέπει να δεχθούμε ένα “όχι τόσο καλό όπλο” (για να το πούμε κομψά) μόνον και μόνον επειδή θα το παράγουμε εγχώρια;

Στο πλαίσιο αυτό, η είδηση για την επιλογή του Tavor (επαναλαμβάνουμε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ) δεν φαίνεται να συνοδεύεται από κάποια επίσημη εμπορική πρόταση από την ισραηλινή πλευρά. Εκτός και αν αυτό έχει ξεφύγει του ρεπορτάζ. Μέχρι τώρα, η μόνη εταιρεία που έχει ανακοινώσει δημοσίως τις προθέσεις της και τις ακριβείς προτάσεις της για παραγωγή του όπλου της στην Ελλάδα είναι η τσεχική CZ. Όμως, σύμφωνα με επικοινωνία μας με την Πρεσβεία της Τσεχίας, το αίτημα της CZ για ραντεβού με τους αρμοδίους του ΕΣ, που έγινε μέσω της πρεσβείας, δεν έχει τύχει ακόμα απάντησης. Αυτό δεν ξέρουμε αν οφείλεται στην πολύ αφηρημένη και ασαφή μορφή του προγράμματος απόκτησης νέου τυφεκίου (αν η όλη διαδικασία υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί να χαρακτηριστεί “πρόγραμμα”).

Όπως και να έχει το θέμα, η όποια επιλογή νέου τυφεκίου από τον οποιονδήποτε θα πρέπει να εξηγηθεί. Να ανακοινωθεί με ποιά κριτήρια έγινε, και σίγουρα να υπάρξει μια βαθμολογία των υποψήφιων όπλων, ώστε από τα 2-3 πρώτα καλύτερα να εξεταστεί ποιά εταιρεία μας δίνει την δυνατότητα 100% παραγωγής στην Ελλάδα. Αν αυτό είναι ανέφικτο, τότε η φρόνιμη λύση είναι να μείνουμε στο G3 και να το βελτιώσουμε με εγχώρια εργασία. Άλλωστε, το τυφέκιο δεν αποτελεί και δεν θα έπρεπε να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα του ΕΣ και των Ενόπλων Δυνάμεων γενικότερα, καθώς ακόμα και το καλύτερο τυφέκιο στην αγορά δεν θα πρόσφερε καμία άξια λόγου ενίσχυση της μαχητικής ικανότητας του Πεζικού, πέρα από αυτή που προσφέρει το G3.

Με την λογική αυτή ο Αμερικανικός Στρατός πριν μερικά χρόνια ακύρωσε το πρόγραμμα νέας αραβίδας, όταν κρίθηκε ότι τα όπλα που δοκιμάστηκαν, αν και ξεπερνούσαν κατά πολύ τις ικανότητες του Μ4, ωστόσο δεν πρόσφεραν τόσο μεγάλο ποσοστό βελτίωσης ώστε να δικαιολογείται η αντικατάσταση όλου του φορητού οπλισμού του Αμερικ. Στρατού.

Προηγούμενο άρθροΕπόμενο άρθρο