ΑΡΘΡΑ, ΕΛΛΑΔΑ/ΚΥΠΡΟΣ

Πεζικό: Λάθος προτεραιότητες

Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προβλέπεται να δαπανηθούν από το ελληνικό κράτος για την απόκτηση ενός νέου “εθνικού” τυφεκίου για το Πεζικό. Την ίδια στιγμή τα όπλα υποστήριξης του Πεζικού, που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο για την έκβαση της μάχης, είναι πεπαλαιωμένα σε βαθμό επικινδυνότητας και αχρηστίας. Επιπλέον, παραθεωρείται η απόκτηση σύγχρονων όπλων, τα οποία θα μπορούσαν να προσδώσουν στο Πεζικό πρωτοφανείς ικανότητες καταστροφής εχθρικών τεθωρακισμένων αλλά και αποβατικών και αεροκίνητων δυνάμεων.

Προτεραιότητα του Πεζικού θα έπρεπε να είναι η απόκτηση ενός συστήματος καταστροφής σύγχρονων αρμάτων με ικανότητα προσβολής και κάθε άλλου είδους στόχων σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης. Τέτοια όπλα είναι το FGM-148 Javelin και το αντίστοιχο ισραηλινό Spike στις διάφορες εκδόσεις του. Ένα φορητό σύστημα Fire & Forget και Top Attack στα χέρια του Έλληνα πεζικάριου όχι μόνον θα αύξανε κατακόρυφα την μαχητική ικανότητα του Πεζικού αλλά κυριολεκτικά θα μετέβαλε τις τακτικές μάχης και το δόγμα χερσαίας μάχης.

Με τέτοια όπλα, μια μονάδα πεζικού θα μπορούσε να σταματήσει την επίθεση σύγχρονων αρμάτων μάχης, να βυθίσει μικρά και μεσαία αποβατικά σκάφη και να πλήξει ελικόπτερα που αποβιβάζουν αεραγήματα. Και πραγματικά διερωτάται κανείς, γιατί ποτέ δεν υπήρξε σκέψη για τέτοια συστήματα; Και γιατί όταν βρέθηκαν κονδύλια, το πρώτο που σκέφτηκε το Πεζικό ήταν να αλλάξει… τυφέκιο (και – όπως πάει η δουλειά – και διαμέτρημα!). Τα συστήματα Javelin και Spike αποτελούν πραγματικά όπλα “game changer”, δηλαδή όπλα που θα “άλλαζαν το παιχνίδι” στην αντιπαράθεση με την Τουρκία σε όλα τα μέτωπα, από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο.

Αν λοιπόν πρέπει να πάρουμε κάτι από το Ισραήλ – ως απαραίτητος στρατηγικός σύμμαχος που πρέπει να ικανοποιηθεί… – ας ερευνήσουμε την σειρά του συστήματος Spike. Παράλληλα, θα πρέπει να αντικατασταθούν βασικά βαρέα όπλα που έχουν ξεπεράσει όρια επιχειρησιακής χρήσης, όπως οι όλμοι 4,2» που χρονολογούνται από τον Β’ ΠΠ, τα φορητά αντιαρματικά μιας χρήσης Μ72 LAW που είναι από την εποχή του πολέμου του Βιετνάμ και τα φορητά αντιαρματικά Carl Gustav που ανήκουν στην Ψυχροπολεμική εποχή και ναι μεν λειτουργούν, αλλά είναι ανεπαρκή στο σημερινό πεδίο μάχης. Το Ισραήλ – εφόσον πάντα είναι ο σύμμαχος που πρέπει να γίνει η συνεργασία – διαθέτει σύγχρονα όπλα και των τριών τύπων.

Προηγούμενο άρθροΕπόμενο άρθρο