Τα Πακιστανικά Εργοστάσια Οπλισμού (POF) προχώρησαν στην ανάπτυξη ενός νέου όπλου που βασίζεται στο G3 αλλά διαθέτει σύγχρονα χαρακτηριστικά. Το παράδοξο του όπλου, που ονομάζεται BW20 (Battle Weapon 2020), είναι πως η “καινοτομία” του είναι… ρετρό! Δηλαδή, την στιγμή που σε όλο τον κόσμο έχει επικρατήσει η τεχνολογία φορητών όπλων με σύστημα επιστροφής αερίων και έμβολο, οι Πακιστανοί σχεδιαστές επιλέγουν το σύστημα roller-delayed blowback που χρησιμοποιεί το G3.
Αφού δοκίμασαν σχεδόν όλα τα σύγχρονα τυφέκια (HK417, SCAR, BREN, ARX 200) αποφάσισαν να προχωρήσουν στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου όπλου με το λειτουργικό σύστημα του G3, αποκομίζοντας σημαντικά οφέλη. Κατ’ αρχάς το BW20 διαθέτει κατά 30% κοινά μέρη με το G3. Αυτό σημαίνει ότι μειώνεται το κόστος παραγωγής και επένδυσης, αφού η υφιστάμενη βιομηχανική υποδομή για το G3 μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την κατασκευή του BW20.
Παρόλα αυτά, το BW20 δεν είναι απλή αναβάθμιση του G3. Αποτελείται από 125 απάρτια, όταν το G3 αποτελείται από 200. Η φωτογραφία δείχνει το πρωτότυπο προ-παραγωγής, αλλά η τελική έκδοση θα έχει αναστολέα κλείστρου καθώς και αμφιδέξιο μοχλό απελευθέρωσης γεμιστήρα και μοχλό επιλογής βολών/ ασφάλεια. Ο κάτω κορμός του όπλου είναι από αλουμίνιο, αλλά το μοντέλο παραγωγής θα έχει έναν από πολυμερικό υλικό.
Ο μοχλός όπλισης βρίσκεται στην αριστερή πλευρά, αλλά ένας οπλουργός μπορεί να τον τοποθετήσει δεξιά. Η τροφοδοσία γίνεται με γεμιστήρες τύπου AR-10 ενώ ο μηχανισμός σκανδάλης βασίζεται σε αυτόν του AR-15.
Το κοντάκιο βασίζεται και αυτό στο AR-15, αλλά διαθέτει έναν ογκώδη ρυθμιστή μάγουλου. Ωστόσο, το μοντέλο παραγωγής θα είναι συμβατό με διάφορα κοντάκια AR-15. Το όπλο θα παράγεται σε διαμέτρημα 5,56 (δεχόμενο γεμιστήρα AR-15), 7,62×51 και σε διαμέτρημα 7,62x39 (δεχόμενο γεμιστήρα AK).
Το Πακιστάν σκοπεύει να παράγει το BW20 όχι μόνον για τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία αλλά και για πολιτική χρήση σε ημιαυτόματη έκδοση. Πραγματικά το Πακιστάν δείχνει πως μπορεί να αξιοποιήσει την υπάρχουσα τεχνολογία και βιομηχανική υποδομή του για την ανάπτυξη ενός νέου όπλου αλλά με σημαντικά οικονομικά πλεονεκτήματα. Και φυσικά χωρίς να στοχεύει μόνον τον εθνικό του στρατό, αλλά και ένοπλες δυνάμεις άλλων χωρών, και κυρίως τον πολιτικό τομέα, από τον οποίο και θα εξασφαλίζει συνεχή ροή κερδών.